Tak, nie jestem fanką wypoczynku nad polskim morzem. Niepewna pogoda nawet na przełomie lipca i sierpnia, zimne morze i ceny zbliżone do tych, które oferują zagraniczni gospodarze. Jednak chcąc odpocząć przez duże "O" wybieram się na parę dni nad nasz Bałtyk.
Poddąbie, bo o nim mowa, to miejscowość typowo wypoczynkowa: kilka domków letniskowych, parę lodziarni i barów z przepyszną rybą (tę zdecydowanie wychwalam!). Ten urokliwy kurort na polskim Wybrzeżu przyciąga małżeństwa z dziećmi oraz starsze osoby, chcące uniknąć całego gwaru okolicznych dyskotek i imprez na plaży. Kiedy cały żar gorących plaży już mnie nie bawi „ładuję akumulatory” nad polskim morzem, w cichym zakątku. Spacery w sosnowo-dębowym lesie, deptak „Promenada Słońca” bez przepychających się turystów, nieskażona natura, wschody i zachody słońca bez miliona gapiów. Poddąbie położone jest na skraju Słowińskiego Parku Narodowego. Klif, na którym można leniuchować, powstał zaledwie sto lat temu, podczas wielkiego sztormu. Teraz natomiast cieszy oko tych, którzy kochają wiatr przesycony zapachem lasu sosnowego, okalającego plażę, morską bryzę i skrzypiący pod nogami piasek.
Dla spragnionych rozrywek miejscowość nieopodal Poddąbia, czyli Ustka, oferuje więcej atrakcji: wycieczki statkiem, kluby z głośną muzyką czy też wielorakie budki z jedzeniem i pamiątkami. W Ustce warto zobaczyć kościół, spichlerze, latarnię morską, promenadę nadmorską, powojenne bunkry oraz port.
Nakłaniana przez dziadków do zwiedzania polskiego Wybrzeża powróciłam nasycona jodem, uciszając w sezonie letnim różnego rodzaju alergie. Zapraszam do swoich zwierzeń z podróży oraz sugestii dokąd warto, a czego unikać.
