Uroczystość Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla wiary w Chrystusa. Pierwotnie święto obchodzono 13 maja. Na 1 listopada zostało przeniesione przez Papieża Grzegorza III w 731 roku.
Święto nie jest - wbrew spotykanym opiniom - "Świętem Zmarłych", ale przypomina wszystkim wiernym o ich powołaniu do świętości. Współcześnie Dzień Wszystkich Świętych uzależniony jest od miejscowej tradycji i wyznawanej religii. Nie wszędzie obchodzony jest 1 listopada.
Japońskie święto ku czci dusz zmarłych, znane jako Bon, odbywa się, w zależności od regionu, w połowie lipca lub sierpnia. Japończycy u progów domów ustawiają latarnie tzw. "mukaebi", co oznacza "ognie powitalne". W wielu miastach na ulicach i przed świątyniami odbywają się rytualne tańce Bon-Odori.
W Ekwadorze święto to ściśle wiąże się z jedzeniem. Rodziny zasiadają przy stole zastawionym tradycyjnymi potrawami. Niektóre społeczności spotykają się ze zmarłymi przy grobach, gdzie często gra się też w kości. To jednak nie rozrywka, ale sposób porozumiewania się ze zmarłym. Każdy wyrzucony numer oznacza inne jego potrzeby i zarzuty.
Święto Zmarłych w Meksyku to wielkie, podzielone na dwie części obchody. Pierwsza część odbywająca się 31 października i 1 listopada -Día de los Angelitos - poświęcona jest zmarłym dzieciom, nazywanym aniołkami. W meksykańskiej tradycji przyjmuje się, że 31 października na ziemię przychodzą dusze zmarłych dzieci. Druga część obchodów -Día de Los Muerto- 1 i 2 listopada, dotyczy dorosłych.
Spośród wyznań reformowanych, luteranie nie obchodzą Wszystkich Świętych, ale otaczają szczególną troską groby swoich zmarłych. Z kolei kalwiniści dostosowali swoje zwyczaje do miejscowej tradycji.
