Dlatego Towarzystwo miłośników Szczawna-Zdroju pragnie niniejszym sprostować:
1. Wieża Anny nie jest najstarszą budowlą w Szczawnie-Zdroju, starsza o rok jest kaplica cmentarna przy ulicy Bolesława Prusa 15a, a najstarszym obiektem w mieście jest budynek przy ulicy Sienkiewicza 44, wybudowany w pierwszej połowie XVIII wieku.
2. Budynek (ul. Zacisze 2) u podnóża skarpy, na której stoi Wieża Anny nie nosił nigdy nazwy Pappelhaus (Dom pod Topolą). Nie było też w historii Szczawna-Zdroju obiektu, który nosiłby taką nazwę. W przestrzeni uzdrowiskowej istniał pensjonat Pappelhof (Topolowy Dwór) oraz Pappelschenke (Zajazd pod Topolą), jednakże oba budynki już nie istnieją.
3. Budynek przy dzisiejszej ulicy Zacisze 2 pełnił niegdyś funkcję łazienek zdrojowych, lecz nie były to pierwsze łazienki. Obiekt powstał w roku 1840 i nazywał się wówczas Felsenhof (Skalny Dwór). Wcześniej istniały łazienki w stylu neogotyckim - Wiesenbad (Łazienki Łąkowe) wybudowane w roku 1819. Przed wybudowaniem Skalnego Dworu z zabiegów kąpielowych korzystano także w wybudowanym w roku 1821 gościńcu Zur Goldenen Sonne (dziś: Villa Kosmowski) oraz w Domu Kramerów (dziś: budynek mieszkalny przy ulicy Sienkiewicza 13).
4. Obiekt, który w materiale filmowym błędnie nazwany został Under der Löwen, w rzeczywistości nosił nazwę Löwenhaus (dziś: restauracja Pod Lwami).
5. Za czasów Samuela Augusta Zemplina, który pełnił funkcję lekarza zdrojowego w latach 1815-1849, Szczawno-Zdrój (wówczas niewielka górska wioska) nazywało się Salzbrunn. Wówczas nie funkcjonowała jeszcze nazwa Bad Salzbrunn.
Powyższe sprostowanie powstało w oparciu o badania pokoleń regionalistów zajmujących się historią Szczawna-Zdroju i dziejami uzdrowisk dolnośląskich.
Z poważaniem
Zarząd Towarzystwa Miłośników Szczawna-Zdroju