Celem konferencji jest przedstawienie sylwetek oficerów i urzędników państwowych, którzy dobrowolnie podjęli lub też w inny sposób uwikłani zostali, w służbę w innych państwach niż się urodzili.
Konferencja ma służyć przybliżeniu mechanizmów kariery cudzoziemców (obcych poddanych) i dlatego w centrum zainteresowania znajdą się osoby, które osiągnęły najwyższe stanowiska w administracji dworskiej, państwowej, a przede wszystkim wojskowej. Ważnym elementem będzie ukazanie sposobów pogodzenia służby u obcego monarchy z koniecznością zadbania o własne interesy w kraju ojczystym, a także z poczuciem przywiązania do szeroko pojmowanej „ojczyzny” oraz coraz silniejszym od połowy XVIII wieku poczuciem patriotyzmu.
Zakres chronologiczny XVI wiek-początek XX wieku. Zakres terytorialny: państwa europejskie, zwłaszcza państwa środkowo-wschodniej Europy (Rzeczypospolita, Prusy, Austria, Rosja).
W konferencji weźmie udział ponad 20 wybitnych historyków z Polski i zagranicy. Większość z referentów to osoby utytułowane w stopniach profesorskich. Reprezentują 9 ośrodków naukowych w Polsce (Kraków, Warszawa, Wrocław, Toruń, Katowice, Opole, Częstochowa, Gdynia, Poznań) oraz 4 zagraniczne: Mińsk (Białoruś), Węgry (Szombathely), Niemcy (Passau, Cottbus).