Tego dnia uczestniczy się we Mszy Św. przynosząc do poświęcenia palmy, jako symbol odradzającego się życia. Inaczej Niedzielę Palmową nazywa się Wierzbną lub Kwietną. Święto to wprowadza do chrześcijańskich domów atmosferę wielkanocną i rozpoczyna proces przygotowania do świąt.
W Polsce Niedzielę Palmową odchodzi się od czasów średniowiecza, a od roku 1986 jest to również Światowy Dzień Młodzieży zgodnie z ustanowieniem Jana Pawła II.
Święcone w czasie Niedzieli Palmowej palmy tradycyjnie przygotowywane są z gałązek wierzby- uważanych za symbol zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy. Dziś na ulicznych straganach lub przed kościołami najczęściej kupowane są palemki ozdobione bukszpanem i baziami, czasem też z suszonych kwiatów, traw i mchów (tak zwane palmy wileńskie).
W niektórych zakątkach Polski tworzy się wciąż wielkie palmy- między innymi palmy kurpiowskie, czyli kilkumetrowe, strzeliste palmy na pniu świerku lub jodły, przypominające kwiatowe „kolumny niebios”. Z kolei palmy góralskie to kompozycje z witek wierzbowych, leszczynowych albo wiklinowych, których sposób wyplatania jest przekazywany z pokolenia na pokolenie. W Tokarni koło Myślenic z kolei ulicami miasta przechodzi barwna procesja z Jezuskiem Palmowym- jest to przeniesienie ewangelijnych wydarzeń w realia polskiej kultury ludowej. Coraz mniej znanym zwyczajem, ale głęboko tkwiącym w wiejskiej tradycji są pucheroki, czyli chłopcy w przebraniach, proszący o datki lub drobne jedzenie, na przykład wielkanocne jaja. Palmy miały chronić chrześcijańskie domy przed nieszczęściami i złem tego świata.
Niedziela Palmowa to święto ruchome- odbywające się siedem dni przed Wielkanocą, w zależności od tradycji i odłamu religijnego zwana jest także Niedzielą Męki Pańskiej albo Wjazdem Pańskim do Jerozolimy. Jednak jego najważniejszą rolą jest zbliżenie ludzi do Wielkiej Nocy i wywołanie związanej z tym faktem refleksji.
