Dzieciństwo Krzysztofa Kieślowskiego to liczne przeprowadzki spowodowane chorobą ojca i potrzebą mieszkania tam, gdzie się mógł leczyć z gruźlicy. Jednym z takich miejsc, i chyba najlepszym, było Sanatorium doktora Brehmera w Sokołowsku. Kieślowscy mieszkali w kamienicy przy ul. Głównej 23A.
Jednym z ważniejszych wspomnień reżysera z pobytu w Sokołowsku jest kino, w którym raz w tygodniu wyświetlane były filmy. Wraz z kolegami wchodził wówczas na dach domu kultury i przez dziurę w dachu oglądał filmy. Co prawda, widać było tylko część ekranu, a i dźwięk docierał słabo, ale właśnie takie były pierwsze kontakty Krzysztofa Kieślowskiego z kinematografią.
W 1974 roku reżyser wrócił do Sokołowska, by nakręcić film dokumentalny o kuracjuszach leczących się na gruźlicę. Film nosi tytuł „Prześwietlenie”.
Skwer Krzysztofa Kieślowskiego znajduje się u zbiegu ulic: Głównej, Parkowej i Szkolnej. Poza ławkami i różnorodną roślinnością, na skwerze ustawiona została tablica z informacjami o artyście. W przyszłości stanie tu także ławka z naturalnych rozmiarów rzeźbą artysty. Tablicę odsłoniła żona reżysera, Maria Kieślowska.
Od 2009 roku w Sokołowsku tworzone jest także Archiwum Twórczości Krzysztofa Kieślowskiego, w którym docelowo znajda się wszystkie dzieła artysty, a także prywatna korespondencja, scenariusze, literatura krytyczna i inne pamiątki.
