Prezydent Miasta Wałbrzycha podjął inicjatywę w sprawie upamiętnienia znanego regionalisty Alfonsa Szyperskiego poprzez nazwanie jego imieniem skweru położonego przy ul. Proletariackiej w Wałbrzychu w obrębie Piaskowa Góra Nr 7, zlokalizowanemu na działce nr 37/12.
Alfons Szyperski urodził się w 1905 roku we Wrześni. Na Uniwersytecie Poznańskim studiował filologię polską. W ciągu czterech lat poprzedzających II wojnę światową ukończył pisanie pracy doktorskiej, obrona jej była możliwa dopiero po zakończeniu światowego konfliktu zbrojnego. Pracował jako nauczyciel języka polskiego. Poświęcał się także pracy redakcyjnej w regionalnej prasie, a także prowadził audycje radiowe na temat języka polskiego.
W czerwcu 1945 roku zamieszkał w Wałbrzychu, gdzie pracował jako szef biura Państwowej Huty Szkła Lanego i Lustrzanego. Od 1948 roku kontynuował pracę pedagogiczną, najpierw w Technikum Budowy Maszyn Górniczych, a następnie w Technikum Górniczym w Wałbrzychu aż do przejścia na emeryturę w roku 1970. Jego praca zawodowa została doceniona m.in. Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Do dziś jego uczniowie wspominają go jako dobrego i sprawiedliwego nauczyciela, przystępnie uczącego ojczystego języka oraz prowadzącego kółka recytatorskie i polonistyczne, a także jako przewodnika turystycznego.
Wałbrzyszanie pamiętają Alfonsa Szyperskiego z pracy publicystycznej związanej z popularyzacją kultury, a zwłaszcza dziejów regionu wałbrzyskiego i ludzi z nim związanych. Pisał o historii Wałbrzycha i Szczawna-Zdroju oraz o historii okolicznych miejscowości i ich zabytkach, artykuły biograficzne, relacje dziennikarskie, teksty muzykologiczne, odkrywając ślady polskości na tych terenach. Był autorem pierwszej polskiej publikacji o zamku – „Książno. Zamek piastowski”. Przez wiele lat publikował m.in. w „Koksochemiku Wałbrzyskim” i w „Trybunie Wałbrzyskiej, wydał dziesiątki broszur, opisując historię Ziemi Wałbrzyskiej. Jego liczne opracowania są nierzadko pionierskimi dziełami dotyczącymi naszego
miasta i regionu, na które powoływali się w ciągu następnych kilkudziesięciu lat współcześni badacze. Prowadził żmudne badania archiwalno-biblioteczne nad dawnymi dziejami Dolnego Śląska, a zwłaszcza Wałbrzycha i okolic. Bibliografia prac Alfonsa Szyperskiego zaskakuje różnorodnością tematów i form, o czym można się przekonać czytając artykuł Wojciecha Klasa, Alfons Szyperski – regionalista wrzesińskowałbrzyski, [w:] Nowa Kronika Wałbrzyska, 2013, nr 1, s. 253-273.
Za swoje zasługi dla kultury polskiej otrzymał szereg odznaczeń i tytułów: Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi (1958 r.), Zasłużony dla Dolnego Śląska (1972 r.), Zasłużony Działacz Kultury (1972 r.), Zasłużony Popularyzator Wiedzy TWP (1975 r.), Złotą Odznakę ZNP, Złotą Odznakę PTTK, Złotą Odznakę Ochrony Zabytków, trzy dyplomy uznania Ministerstwa Kultury i Sztuki, Zasłużony Obywatel Wałbrzycha, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Niewątpliwie postać Alfonsa Szyperskiego jest godna upamiętnienia i nazwanie skweru jego imieniem, w pobliżu jego miejsca zamieszkania, zachowa pamięć o nim.
Właścicielem działki nr 37/12 jest Gmina Wałbrzych.
