W styczniu tego roku kierowniczka delegatury Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Wałbrzychu, Anna Nowakowska udzieliła pozwolenia na kolejne prace na Tarasie Kasztanowcowym. Do najważniejszych na tym etapie należy odtworzenie kutej, ażurowej kraty wraz z furtką, która znajdowała się pierwotnie w przejściu z Tarasu Kasztanowcowego do niszy w południowym murze zamku, gdzie znajduje się urokliwa Muszka Mozaikowa. Zaginiona po II wojnie światowej krata musi być odtworzona na podstawie kilku zachowanych, historycznych fotografii. Projekt wykonawczy rekonstrukcji wykonał mgr. Inż. Bogdan Kołtowski. W ubiegłym roku została odrestaurowana Muszka Mozaikowa, ale to nie koniec planowanych w przyszłości prac.
Taras Kasztanowcowy cieszy się opinią jednego z najpiękniejszych w Zamku Książ w Wałbrzychu. Do wczesnych lat powojennych zdobiła go zachwycającą wolnostojąca fontanna. Różowa, wysmakowana barwa kamienia zbiorników dobrana jest kolorystycznie do otaczających , ją elementów architektonicznych tworząc przemyślaną całość wraz z zielenią drzew i roślin oraz balustradą tarasu.
Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?
Wymienione elementy kamienne stanowiły pierwotnie tło dla bogatej i niezwykle atrakcyjnej oprawy rzeźbiarskiej. Składały się na nią odlane z brązu figury muzykujących satyrów siedzących w narożach dolnego zbiornika oraz syren powożących rydwanami z muszli zaprzężonymi w hippokampy na środkowej misie. Po środku górnej misy z maszkaronami ustawiona była prawie naturalnej wielkości rzeźba Apolla pokonującego Pytona w otoczeniu satyrów siedzących na brzegu misy, mierzących w nią trójzębami i strzałami z łuków. Dysze wodne umieszczone były w pysku Pytona, ustach maszkaronów i biustach syren.
Fontanna została w 1912 r. pozyskana przez właściciela zamku Hansa Heinricha XV Hochberg von Pless we Florencji i ustawiona w Książu w 1913 r. Basen dekorowały odlane z brązu: figury – 19 i maszkarony – 4. Dolny basen zdobiły rzeźby 6 muzykujących satyrów siedzących na narożnikach. Do stopy przylegały plecami 4 figury syren, którym z biustu tryskała woda, powożących muszlami zaprzężonymi w hippokampy. W centrum górnej misy, z dyszami wodnymi w ustach maszkaronów, ustawiona była prawie naturalnej wielkości rzeźba Apolla pokonującego Pytona w otoczeniu siedzących na krawędzi misy satyrów mierzących w nią trójzębami i strzałami z łuków. Rzeźby te odlane zostały we florenckim Fonderia Artistica Ferdinanda Marinellego. Po wojnie do 1952 r. rozkradzione zostały wszystkie metalowe rzeźby. Zachował się tylko in situ kamienny basen z dwiema misami.
