W chwili obecnej trwają prace wewnątrz urzędu, ale także elewacji zewnętrznej.
Oto informacje na temat metody prac przy remoncie elewacji zgodnej z opracowaniem Doroty Wandrychowskiej "Ratusz to najbardziej okazały budynek na placu Niepodległości". Obecny wygląd elewacja otrzymała na przełomie wieków XVIII/XIX. W XIX wieku elewacja frontowa była utrzymana w jasnych barwach, raczej bez kolorystycznego podkreślania podziałów architektonicznych. Na powierzchni oryginalnego tynku znajdują się wtórne warstwy tynkarskie, przecierki ze znaczną ilością cementu i warstwy farb elewacyjnych. Obiekt zachował barokowe, a renesansowe tynki, jest to wartość którą należy chronić, poddać zabezpieczeniu, tynki te mają dobrych 400-300 lat.
Celem przystąpienia do prac było wykonanie zabiegów, które zniwelują przyczyny niszczenia, zahamują procesy destrukcyjne jak i zachowanie historycznych tynków i uzupełnienie brakujących partii. Wykonanie uzupełnienia tynków przy pomocy odpowiednio skomponowanej mieszanki. Jako materiał zastosować tynk wapienny na bazie wapna hydraulicznego. Powierzchnia tynku nie powinna być wyrównywana współczesnymi metodami, nie należy wyprowadzać płaszczyzn przy użyciu szerokiej pacy. Wszystkie narożniki i kanty powinny posiadać miękką zaokrągloną formę. Powierzchnia tynku nie powinna posiadać współczesnych gładzi. Elewacja powinna mieć fakturę typową dla obiektów tynkowanych typowym tynkiem i zacieranych.
Uzyskany efekt nie może mieć efektu współczesnej elewacji z ostrymi formami profili i prostymi płaszczyznami, gdyż dawny sposób tynkowania biegł po linii muru. Zgodnie z zaleceniami Konserwatora należy wykonać malowanie zgodnie z projektem według zatwierdzonej kolorystyki stosować farby czysto mineralne, bez domieszek akrylu w spoiwie".
Prace potrwają co najmniej do lata przyszłego roku.
