Józef Wiłkomirski – urodził się 15 maja 1926 roku w Kaliszu. W dzieciństwie uczył się gry na wiolonczeli. Podczas wojny walczył jako żołnierz podziemnej Armii Krajowej i był uczestnikiem Powstania Warszawskiego w 1944 roku. Po wojnie studiował dyrygenturę w
Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi u Zdzisława Górzyńskiego i Włodzimierza Ormickiego oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Studia dyrygenckie kontynuował u Waleriana Bierdiajewa. Od 1946 roku był wiolonczelistą w Orkiestrze Państwowej Filharmonii w Łodzi i orkiestrze operowej w Warszawie. W latach 1950–51 pełnił funkcję dyrygenta Państwowej Filharmonii w Krakowie, a w latach 1954–57 dyrygenta Państwowej Filharmonii w Poznaniu. W latach 1957–71 zajmował stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego Filharmonii w Szczecinie. W roku 1978 zorganizował Filharmonię w Wałbrzychu (obecnie noszącą nazwę
Filharmonia Sudecka), której do 31 sierpnia 2005 roku był dyrektorem naczelnym i artystycznym. Jako dyrygent gościnnie występował we wszystkich polskich filharmoniach oraz w Teatrze Wielkim w Warszawie i w Operze Wrocławskiej. Dyrygował także w ponad
20 krajach Europy, Ameryki i Azji, między innymi czterokrotnie w Paryżu. W latach 1978-91 był dyrektorem Zespołu Szkół Muzycznych w Wałbrzychu. Jest działaczem społecznym i pełnił rozmaite funkcje, między innymi przewodniczącego stowarzyszeń kulturalnych. Był także przez szereg kadencji radnym miejskim i wojewódzkim.
Józef Wiłkomirski jest laureatem wielu nagród i odznaczeń państwowych, między innymi otrzymał Złotą Odznakę „Gryfa Pomorskiego” (1960), Nagrodę Muzyczną Szczecina (1961), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1963), Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”(1967), Nagrodę za upowszechnianie Kultury (1970), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1979), Nagrodę Miasta Wałbrzycha (1979), Nagrodę Prasy Dolnośląskiej (1982), Nagrodę Województwa Wałbrzyskiego (1983), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1984), Warszawski Krzyż Powstańczy (1985), Order Sztandaru Pracy I klasy (1986), Odznakę „Przyjaciel dziecka” (1993), Krzyż Armii Krajowej (1995), Odznakę Weterana wojny o niepodległość (1995), Złotą Odznakę Zasłużonego Działacza Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (1998), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998), Nagrodę Miasta Wałbrzycha (1999).
Dyrygował ponad 1600 koncertami w licznych krajach Europy, Azji i Ameryki. Na jego zaproszenie, na wałbrzyskiej scenie Filharmonii Sudeckiej, wystąpiło wielu wybitnych artystów z całego świata.
