Spotkanie odbędzie się w salce przy ulicy Młynarskiej 18, kościół Św. Aniołów Stróżów w sobotę 21 maja o godzinie 16.00. Wstęp wolny.
Przypomnijmy, że Gabriel Janowski jest doktorem nauk rolniczych, nauczycielem akademickim, działaczem opozycji w PRL-u, senatorem I kadencji, posłem na Sejm I, III i IV kadencji. W latach 1991-1993 sprawował funkcję Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w rządach Jana Olszewskiego i Hanny Suchockiej, a w latach 1992–1999 był przewodniczącym Polskiego Stronnictwa Ludowego – Porozumienia Ludowego, a od 2001 do 2014 roku Przymierza dla Polski.
W trakcie studiów za udział w zorganizowaniu protestów w czasie wydarzeń marcowych 1968 roku w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i został relegowany z tej uczelni i skierowany do kompanii karnej. Uniknął wcielenia do wojska, ukrywając się przez kilka tygodni. Studia ostatecznie ukończył na Wydziale Ogrodniczym SGGW w 1970, tam też obronił doktorat. Następnie został wykładowcą na tej uczelni. W 1980 roku powołał opozycyjny wobec władzy państwowej Związek Zawodowy Producentów Rolnych, w marcu 1981 roku został jednym z liderów NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”.
Po wprowadzeniu stanu wojennego został 13 grudnia 1981 aresztowany i internowany w więzieniu na Białołęce, skąd w sierpniu 1982 przeniesiono go do obozu internowania w Strzebielinku. Przebywał tam do 18 listopada 1982. W 1983 roku był współzałożycielem Duszpasterstwa Rolników. Działał również w Warszawskim Towarzystwie Gospodarczym, którego wiceprzewodniczącym został w 1986.
W 1989 roku uczestniczył w obradach podstolików Okrągłego Stołu. W tym samym roku został wiceprzewodniczącym Tymczasowej Krajowej Rady reaktywowanego NSZZ RI „Solidarność”, a następnie przewodniczącym rady krajowej, funkcję tę pełnił do 1992 roku.
W latach 1989–1991 z ramienia Komitetu Obywatelskiego sprawował mandat senatora z województwa siedleckiego. Zasiadał wówczas w Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Rolnictwa i Komisji Ustawodawstwa Gospodarczego.
Od 1991 do 1993 roku był posłem na Sejm z okręgu obejmującego województwa siedleckie i bialskopodlaskie. W wyborach parlamentarnych uzyskał 49 106 głosów. Był to wówczas najlepszy procentowo wynik wyborczy spośród wszystkich posłów w skali całego kraju. Pełnił również od 23 grudnia 1991 roku do 8 kwietnia 1993 roku funkcję Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w rządach Jana Olszewskiego i Hanny Suchockiej. W latach 1992–1999 był ponadto prezesem powstałej na bazie komitetu wyborczego PL i działaczy związkowych Polskiego Stronnictwa Ludowego – Porozumienie Ludowe. W 1996 roku został przewodniczącym rady politycznej Porozumienia Konserwatywno-Ludowego „Chadecja” (krótko działającego sojuszu PSL-PL, KK i PChD).
W 1997 roku po czteroletniej przerwie ponownie został liczbą 22 620 głosów wybrany posłem z listy Akcji Wyborczej Solidarność, z której odszedł w trakcie kadencji. Należał do Przymierza Ludowo-Narodowego. W kwietniu 2001 roku założył nowe niewielkie ugrupowanie polityczne pod nazwą Przymierze dla Polski, którego działacze w kolejnych wyborach kandydowali z list Ligi Polskich Rodzin. W tych wyborach po raz trzeci uzyskał liczbą 21 651 głosów mandat poselski w okręgu siedleckim. 19 października 2001 roku bez powodzenia ubiegał się o stanowisko wicemarszałka Sejmu z ramienia LPR (otrzymał 115 głosów). Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego klubu parlamentarnego tej partii. 20 grudnia 2002 roku wystąpił z klubu LPR. W trakcie tej kadencji zasiadał w Komisji Europejskiej i Komisji Skarbu Państwa. Jako poseł sprzeciwiał się prywatyzacji polskich cukrowni, sektora bankowego, energetycznego oraz PZU.
16 stycznia 2000 roku przed debatą na temat odwołania Ministra Skarbu Państwa Emila Wąsacza na korytarzu sejmowym – jak określił to jego rzecznik prasowy – „zachowywał się ekscentrycznie”. Według depeszy PAP wykonał m.in. dziesięć skoków w miejscu, głośno je licząc, całował po rękach kobiety i mężczyzn, niektóre osoby klepał po ramieniu. Gabriel Janowski twierdził, że było to spowodowane narkotykami, które ktoś mu podstępnie zaaplikował. W ramach protestu przeciwko polityce prywatyzacyjnej Ministra Skarbu Państwa Wiesława Kaczmarka m.in. okupował mównicę Sejmu, próbował wygłaszać przemówienia niezgodne z ustalonym porządkiem obrad, a 20 grudnia 2002 roku zostawił na mównicy woreczek, mówiąc, iż jest to „wąglik, rózgi na prezydenta i premiera, lista z nazwiskami zdrajców ojczyzny i setki listów od osób z informacjami o rozkradaniu majątku narodowego”.
W 2005 roku jako przewodniczący Przymierza dla Polski był współtwórcą Ruchu Patriotycznego i został szefem jego sztabu wyborczego. 13 września 2005 roku stanął na czele trzyosobowego koła poselskiego Ruch Patriotyczny. W tym samym roku próbował również wystartować w wyborach prezydenckich, jednak nie zdołał zebrać wymaganych 100 tys. podpisów. Nie został też ponownie wybrany do Sejmu. W 2007 roku bez powodzenia kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych z ramienia PdP do Senatu, a w 2009 roku bezskutecznie ubiegał się o mandat w Parlamencie Europejskim z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu mazowieckim (otrzymał 20 907 głosów).
W 2010 roku ogłosił swój start w przedterminowych wyborach prezydenckich, jednak nie zebrał wymaganej do rejestracji liczby podpisów, poparł następnie Kornela Morawieckiego. W wyborach samorządowych w 2010 roku bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego sejmiku województwa mazowieckiego z ramienia Krajowej Wspólnoty Samorządowej.
W wyborach parlamentarnych w 2011 roku również bezskutecznie kandydował do Senatu z ramienia PdP w okręgu ostrołęckim, otrzymując 13 809 głosów (tj. 10,44%). Jego partia została wykreślona z ewidencji 29 maja 2014 roku.
Gabriel Janowski jest odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
www.wikipedia.org
