Pierwszy na świecie Uniwersytet Dziecięcy powstał w czerwcu 2002 roku w Niemczech. Minęło 11 lat i w trakcie tego czasu powstało ponad 100 takich uniwersytetów. To daje średnią ponad jednego Uniwersytetu Dziecięcego na miesiąc. Według szacunków z tego typu edukacji korzysta ponad 200 tysięcy dzieci w wieku 6-12 lat na całym świecie.
- Uniwersytet Dziecięcy organizuje naukowe spotkania dzieci w wieku od 6 do 12 lat w Auditorium Novum w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej. Profesorowie, doktoranci, wykładowcy, a także specjaliści w swoich dziedzinach, przyjeżdżają do dzieci raz w miesiącu na spotkania, prowadząc wykłady z fizyki, chemii, paleontologii, a w tym roku także będziemy mieć wykład i spotkania warsztatowe z kryminalistyki. Dzisiejszy wykład inauguracyjny to doświadczenia z ciekłym azotem. Prowadzili je znani już przez naszych studentów wykładowcy, którzy przyjeżdżają do nas z bardzo interaktywnymi wykładami. To był wykład z fizyki. Następny będzie wykład z chemii. Mamy także wykład z kryminalistyki. Na zakończenie będziemy mieli bardzo ciekawy wykład – jazz – muzyka na żywo. Dzieci będą w nim brały udział interaktywnie. Przed nami pięć wykładów, a także około 30 godzin spotkań warsztatowych – powiedziała Anna Lenkiewicz-Budny, koordynator Uniwersytetu Dziecięcego UNIKIDS w Wałbrzychu.
Cel Uniwersytetów jest prosty: nauczać, ale nie tylko za pośrednictwem podręczników. Młody student poszerza swoją wiedzę poprzez praktykę, przeprowadzane doświadczenia, eksperymenty, ale także dzięki interaktywnej zabawie. Najmłodsi mają dobrą pamięć i często są wzrokowcami, dlatego tak istotne jest „pokazywanie” im nauki na żywo. Każdy wykład ma interaktywną formułę. Taka forma nauki sprawia, że dzieci chętnie uczestniczą w zajęciach i lepiej przyswajają zdobytą wiedzę. Na Uniwersytecie Dziecięcym UNIKIDS w Wałbrzychu wykłady i warsztaty będą prowadzić doświadczeni wykładowcy akademiccy ze znanych uczelni , specjaliści w swoich dziedzinach.
- Pan Korek to taka instytucja, która jeździ po Polsce i robi różnego rodzaju eksperymenty, które tłumaczą zawiłości różnych nauk: fizyki, chemii i nauk technicznych. Dzisiejsze eksperymenty dotyczyły ciekłego azotu, czyli takiej substancji, której nikt w domu praktycznie nie ma i nie może mieć. Sama substancja jest znana, bo jest to główny składnik powietrza. Ciekły azot jest bardzo zimny i w związku z tym w kontakcie z każdym przedmiotem, który znamy z życia codziennego intensywnie paruje. Robiliśmy różne eksperymenty, które tłumaczą zjawiska związane z tym procesem parowania. Na koniec pokazaliśmy, co by się stało, gdybyśmy szczelnie zamknęli pojemnik z ciekłym azotem. Chyba największe wrażenie zrobiła eksplozja 1000 piłeczek, na które położyliśmy butelkę z ciekłym azotem. Pokazujemy rzeczy, które można zrobić bezpiecznie, ale nie można robić ich w domu. Wolę pokazać coś, czego zrobić nie można, niż to powiedzieć, a ktoś by chciał to sam sprawdzić – powiedział Michał Szydłowski z firmy „Pan Korek”, prowadzącej eksperymenty z ciekłym azotem.
