220 lat temu, w 1791 roku, w atmosferze spisku i podziałów Sejm Rzeczypospolitej Obojga Narodów przyjął „Ustawę rządową z dnia 3 maja”. Konstytucja nigdy w pełni nie weszła w życie, a wkrótce za sprawą targowiczan i zaborców została obalona. Gdy już odzyskaliśmy niepodległość była nieaktualna. W 1919 roku 3 maja stał się świętem narodowym i państwowym. Potem obchodów zakazali hitlerowcy, a po wojnie ponownie zakazali stalinowcy. Historia wciąż jednak zatacza koła. W 1990 roku, na fali euforii niepodległościowej święto zostało przywrócone.
Minęło 21 lat od tego momentu i gdy wydawało się, że nasza demokracja dojrzała już na tyle, by święta wywodzące się z wydarzeń sprzed setek lat obchodzić wspólnie i bez mieszania do tego polityki, w Wałbrzychu w oficjalnej uroczystości wzięli udział tylko przedstawiciele rządzącej koalicji. W dodatku nie w komplecie, ponieważ prezydent Kruczkowski wybrał się na urlop. Opozycja zbojkotowała oficjalne obchody. A przecież jeszcze niedawno, w czasie „Mszy papieskiej”, np. radny Ryszard Nowak tak nabożnie prezentował się z różańcem w dłoni. Z ramienia opozycji, wczorajsze wydarzenia kontrolował jedynie powiatowy radny z PiS-u Bogumił Gwoździk.
A sama uroczystość? Miała tradycyjny przebieg. Zaczęła się pod ratuszem, skąd zebrani przemaszerowali do Kolegiaty pod wezwaniem św. Aniołów Stróżów. Po uroczystej, koncelebrowanej mszy, wszyscy udali się na Plac Kościelny pod Pomnik Niepodległości. Z powodu zimna i uporczywie padającego śniegu, celebrowanie święta skrócono do minimum. Po odegraniu Mazurka Dąbrowskiego, okolicznościowym wystąpieniu poseł Izabeli Katarzyny Mrzygłockiej i odśpiewaniu kilku patriotycznych pieśni przez młodzieżowy chór, pod pomnikiem złożone zostały kwiaty.
Manifestacja zakończyła się na Placu Magistrackim, dokąd, z orkiestrą górniczą na czele dotarła topniejąca po drodze grupa uczestników.
