Eufrozyna Maria Piątek po ukończeniu w roku 1952 Liceum Ogólnokształcącego w Chorzowie podjęła studia na wydziale geologiczno-poszukiwawczym Akademii Gorniczo-Hutniczej w Krakowie, które ukończyła w 1958 roku. W tym samym roku zamieszkała w Wałbrzychu, z którym związana była do września 2006 r.
Drogę zawodową rozpoczęła w Technikum Górniczym, w którym pracowała jako nauczyciel, a następnie pełniła funkcję wicedyrektora. Była również instruktorką do nauczania przedmiotów zawodowych w Ośrodku Metodycznym Ministerstwa Górnictwa. W 1970 r. rozpoczęła pracę
w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Wałbrzychu, a od 1983 r. w Instytucie Historii Architektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie uzyskała stopień doktora nauk technicznych.
Przez całe życie zawodowe prowadziła badania z zakresu geologii złożowej i historii regionalnej, głównie historii śląskiego górnictwa. Jest autorką oraz współautorką wielu opracowań naukowych, które publikowała w kraju z zagranicą. Była inicjatorką i redaktorem naczelnym "KRONIKI WAŁBRZYSKIEJ", której 11 tomów ukazało się w latach 1979-1999. Była również pomysłodawczynią tytułu tego wydawnictwa ciągłego, do którego tradycji odnosi się ukazująca od 2013 roku „NOWA KRONIKA WAŁBRZYSKA”.
W ramach prac w Instytucie Historii Architektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej prowadziła badania zabytkowych obiektów techniki górniczej na obszarze dolnośląskiego zagłębia górniczego, ze szczególnym uwzględnieniem kopalń wałbrzyskich. Powstały opracowania obejmujące historię poszczególnych budowli, maszyn i urządzeń górniczych oraz ich znaczenie w rozwoju przemysłu i wpływu jaki wywarły na cywilizacyjny rozwój regionu. Opracowania te były podstawą wpisania szeregu obiektów i urządzeń na listę i do rejestru zabytków.
Pani Eufrozyna Piątek jest również współautorką koncepcji Ośrodka Dawnej i Nowej Techniki Górniczej. Otwarty w 1986 r. Ośrodek obejmował zespół budynków przyszybowych szybów "Gabriel" i ”Irena" w dzielnicy Sobięcin: budynek nadszybia, łaźnię górniczą, maszynownię, komin dawnej kotłowni, budynek administracyjny oraz sztolnię szkoleniową „Gwarek". Za współudział w opracowaniu koncepcji i realizacji Ośrodka Pani Eufrozyna otrzymała w 1987 r. nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Zmiany gospodarcze w latach 90. XX wieku spowodowały zamknięcie Ośrodka.
Wspólnie z mężem, śp. Zygfrydem Piątkiem, była inicjatorką zorganizowania w Wałbrzychu na bazie unikatowego zespołu budynków poprzemysłowych kopalni „Thorez” szybu "Julia" - Muzeum Przemysłu i Techniki, które po raz pierwszy otwarte zostało 25 września 1997 roku.
Za swoje osiągnięcia zawodowe, naukowe i popularyzatorskie Pani dr inż. Eufrozyna Piątek została uhonorowana wieloma nagrodami - w roku 1981 została uhonorowana przez Prezydenta Miasta Wałbrzycha nagrodą za całokształt działalności kulturalnej i wydawniczej, w roku 1982 odznaczona Medalem Społecznego Ruchu Popularyzacji Nauk o Ziemi. Za aktywne działania na rzecz ochrony zabytków Ministerstwo Kultury przyznało Pani Eufrozynie srebrną i złotą odznakę Za Opiekę nad Zabytkami.
W 2015 roku Rada Miejska Szczawna Zdroju nadała Jej tytuł Honorowy Obywatel Szczawna Zdroju.
Pan Zygfryd Hugon Piątek po ukończeniu w roku 1951 Liceum Ogólnokształcącego w Chorzowie podjął studia na wydziale górniczym Politechniki Śląskiej. W 1955 r. przyjechał do Wałbrzycha, gdzie rozpoczął pracę w kopalni „Victoria" na stanowisku sztygara zmianowego. Następnie obejmował kolejne stanowiska w hierarchii górniczej - był kierownikiem robót górniczych pól ”Barbara" i „Witold", później głównym
inżynierem górniczym i naczelnym inżynierem oraz zastępcą dyrektora ds. technicznych kopalni Victoria. Następnie pracował w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Wałbrzychu, gdzie pełnił funkcję wicedyrektora. Na początku lat 80. XX wieku był członkiem Zespołu Komitetu Górnictwa PAN do Spraw Zwalczania Wyrzutów Gazów i Skał.
Pan Zygfryd Piątek każdą wolną chwilę poświęcał na pracę naukową i badawczą, której trwałe efekty są wykorzystywane przez współczesnych historyków, badaczy i inżynierów do dziś. Wspólnie z żoną, Panią dr inż. Eufrozyną Piątek, badał rozwój dolnośląskiego górnictwa kruszcowego w rejonie Wałbrzycha, Gór Sowich i na Pogórzu Kaczawskim. Był wieloletnim, aktywnym członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Przez 11 lat sprawował funkcję rzeczoznawcy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie zabytków techniki. Pozostawił po sobie ponad 60 prac naukowych opublikowanych w kilku językach, które ukazały się poza granicami kraju, m.in. w Czechach, Francji i Niemczech.
Wspólnie z żoną był inicjatorem zorganizowania w Wałbrzychu na bazie unikatowego zespołu budynków poprzemysłowych kopalni „Thorez” szybu "Julia" - Muzeum Przemysłu i Techniki, które po raz pierwszy otwarte zostało 25 września 1997 roku. Był laureatem wielu prestiżowych nagród zawodowych, w tym m.in. w 1973 roku nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za udział w pracy pt. „Zmechanizowana ścianowa obudowa wisząca SOW-1", w roku 1989 nagrody Ministerstwa Przemysłu za udział w opracowaniu
"Specjalistycznych metod i technologii udostępniania stromo zalegających pokładów węgla zagrożonych wyrzutami gazów i skał". Bez Jego wielkiego zaangażowania w sprawy związane z górnictwem i ochroną dziedzictwa kulturowego tradycji górniczych, wiedza o historii naszego miasta byłaby zdecydowanie uboższa.
Pan Zygfryd Piątek zmarł 10 października 2005 roku, został pochowany we Wrocławiu.
