Pomnik stoi w tym miejscu najprawdopodobniej od lat 70. Jest dziełem wielkiej wybitnej wałbrzyskiej rzeźbiarki, Marii Bor. Do pomnika, według sprawdzonych źródeł, pozowała boguszowianka, siostra jednej z boguszowskich nauczycielek.
Z twórczością Marii Bor spotykamy się na każdym kroku, zarówno w Wałbrzychu ale i w całym regionie i w galeriach sztuki na całym świecie.
Urodzona w 1932 roku pod Warszawą w szlacheckiej rodzinie. Zmarła w styczniu bieżącego roku.
Z Wałbrzychem związana była od 1945 roku, gdzie kontynuowała przerwaną w czasie wojny naukę w gimnazjum oraz ukończyła I Liceum Ogólnokształcące. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom artysty rzeźbiarza uzyskała w 1958 roku w pracowni prof. Stanisława Horno – Popławskiego. Po studiach wróciła do Wałbrzycha, gdzie prowadziła aktywne życie zawodowe i artystyczne. Tworzyła w kamieniu, ceramice, gipsie, sztucznym kamieniu i metalu. Była Autorką wielkich form plenerowych, rzeźb kameralnych, medali i statuetek. Zdobyła wiele nagród i wyróżnień, m. in. Nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki, Wojewody Wałbrzyskiego oraz Nagrody Prezydenta Wałbrzycha.
Dzięki jej inicjatywie i uporowi powstała Wałbrzyska Galeria Rzeźby Plenerowej w Wałbrzychu. Pomniki wałbrzyskie, powstałe głównie w latach 60-tych i 70-tych, pochodzą właśnie z rzeźbiarskich plenerów i zdobią obecnie parki i skwery w Wałbrzychu, m.in.: Park w Rusinowej, Park Sobieskiego, Park Kościuszki (na Sobięcinie- rzeźba „Kopernik"), skwer przy Hotelu Sudety, przy Starej Kopalni (przeniesione ze skweru przy ul. Chrobrego), przy ZUS-ie (rzeźba przeniesiona z Placu Teatralnego), przy Aqua Zdroju (rzeźba przeniesiona z Placu Magistrackiego); w Szczawnie – Zdroju zdobią m.in. Park Szwedzki.
Maria Bor przeważnie podpisywała swoje rzeźby. Podpis umieszczała z tyłu pracy, w jej dolnej, prawej stronie. Czy boguszowski pomnik jest oznaczony takim właśnie podpisem sprawdźcie Państwo sami.