Przedpokój gotycki w zamku Książ w Wałbrzychu został wyremontowany i zyskał nowy wystrój. Na jego ścianach zawisły reprodukcje portretów XVI-wiecznych Hobergów, w tym szlachetnej Eufemii i jej syna, zmarłego w kwiecie wieku Konrada II. Są oni przodkami wszystkich żyjących dziś członków rodu Hochbergów. Dynastia ta władała na zamku Książ w latach 1509-1943
Reprodukcje pochodzących z Książa portretów zawisły na ścianach przedpokoju gotyckiego dzięki uprzejmości Muzeum Zamkowego w Pszczynie. W placówce tej mieszczącej się w górnośląskiej rezydencji Hochbergów znajdują się od lat 50-tych ubiegłego stulecia liczne wizerunki Hochbergów z Książa. Dwa z nich przedstawiające Eufemię von Hoberg i jej syna Konrada II pochodzą z początku XVIII wieku i są kopiami starszych, XVII-wiecznych płócien. Przedpokój gotycki to małe, urokliwe pomieszczenie w południowym skrzydle pierwszego piętra Książa. Znajduje się między tzw. Przejściem Bolka i Hallem Trawertynowym.
Eufemia von Hoberg (z domu von Loben) Pani na Książu 1535-1548
Urodziła się ok. 1508 roku jako córka Konrada von Loben und Kontop i Anny von Wiedebach. W 1525 roku wyszła za mąż za owdowiałego Krzysztofa I von Hoberga, pana na zamkach Książ i Grodno. Małżeństwo przetrwało jedynie 10 lat, ale w tym czasie Eufemia i Krzysztof doczekali się sześciorga dzieci.
Eufemia von Hoberg przejęła rządy nad całym dominium Książ tuż przed Bożym Narodzeniem 1535 roku. 17 grudnia jej mąż Krzysztof II von Hoberg został śmiertelnie raniony piorunem i zmarł trzy dni później pozostawiając 28-letnią wdowę z gromadką małoletnich dzieci i majątkiem będącym jedynie królewską dzierżawą. Samodzielną Panią na Książu była przez 13 lat. Wdowie rządy sprawowała umiejętnie w oczekiwaniu na odciągniecie pełnoletności przez najstarszego syna i dziedzica Hobergów, który przeszedł do historii jako Konrad II. W chwili tragicznej śmierci ojca miał on jedynie osiem lat. Jego młodsi bracia Krzysztof (zm. po 1554) i Hans (zm.przed 1554) zmarli w dzieciństwie. Dorosłości dożyły córki Eufemii i Krzysztofa. Najstarsza Małgorzata (zm. po 6 marca 1621) wychodziła dwukrotnie za mąż, za Heinricha von Reichnebacha i Hansa Schaffgotsha, pana na zamku Grodztwo. Średnia Ewa wyszła w 1556 roku za Hansa von Schoeniacha, a najmłodsza Urszula w tym samym roku poślubiła Ulryka Schaffgotscha z Grodztwa.
W czasie swoich rządów nad dominium ksiąskim Eufemia musiała walczyć o zachowanie dziedzictwa swojego syna. Od razu po śmierci Krzysztofa I pojawili się chętnie na jego przejęcie, którym sprzyjały określone kręgi na dworze w Pradze. Miało to znaczenie, bo wówczas król był nadal formalnie właścicielem Książa i Grodna. Pani na Książu udało się przeciągnąć formalności spadkowe aż do 1548 roku, kiedy przekazała dobra swojemu synowi. 18 lutego 1545 roku Eufemia została jednak zmuszona do przekazania za 1600 guldenów węgierskich zamku Grodno Maciejowi von Logau jako dobra zastawnego. Szczęśliwie udało jej się zachować dla potomków dobra w Książu, co obok prowadzonej działalności charytatywnej uważane jest za jej największą zasługę.
Według kronikarza rodu Hochbergów Karla Weigelta Eufemia była jedną z najwybitniejszych kobiet w historii rodziny. Określa ją jako niewiastę mądrą, samodzielną, pobożną i uczynną. Zmarła 22maja 1568 roku i została pochowana w krypcie rodowej w Kościele Św. Mikołaja w Świebodzicach. Wszyscy żyjący dziś Hochbergowie należą do jej potomków.
Konrad II von Hoberg – pan na Książu w latach 1548-1565
Konrad II von Hoberg urodził się ok.1527 i był najstarszym synem Krzysztofa II von Hoberga i jego żony szlachetnej Eufemii, z domu von Löben. Po osiągnieciu pełnoletniości w 1548 roku poślubił Katarzynę von Kalckreuth (zm. 7. IV. 1577 r.). Para doczekała się dziesięciorga dzieci z których jedynie troje dożyło wieku dorosłego. Byli to: syn i dziedzic Książa Konrad III (zm.1613), Henryk – pan na Olszanach, Stawisku i Dziećmorowicach (zm.1615) oraz Urszula która poślubiła Krzysztofa von Czettritza.
W 1555 roku Konrad II wraz z braćmi Krzysztofem i Janem, otrzymał od króla Ferdynanda I ( z dynastii Habsburgów) zapewnienie dziedziczności dóbr książańskich. W latach 1560 - 65 sprawował urząd starosty Księstwa Świdnicko-Jaworskiego. Od 1563 roku był także radca dworu cesarsko-królewskiego. Był częstym gościem na dworze piastowskiego księcia Fryderyka III w Legnicy. Z przekazów kronikarzy rodzinnych wynika, że był dobry administratorem. Podobnie jak ojciec rozwijał kopalnie w okolicach Boguszowa, gdzie postawił na wydobycie węgla kamiennego.
Zmarł 27 lutego 1565 roku w wieku 38 lat. Został pochowany m.in. u boku ukochanej matki Eufemii w Kościele Św. Mikołaja w Świebodzicach. Zarządzaniem majątkiem zajęła się w imieniu małoletnich synów owdowiała Katarzyna. Dziedzic, który zapamiętany został jako Konrad III miał w chwili śmierci ojca 7 lat, a jego młodszy brat Henryk (założyciel linii olszańskiej Hohbergów) zaledwie kilka miesięcy.
Opr. Mateusz Mykytyszyn - Zamek Książ w Wałbrzychu
