Zażalenie do Sądu Administracyjnego we Wrocławiu złożył w poniedziałek Ryszard Skorupski, reprezentujący Patryka Wilda oraz wyborca Jacek Grabowski.
Wnioskodawcy wnieśli o „uchylenie postanowienia Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 12 stycznia 2011 r. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji celem uzupełnienia postępowania dowodowego w znacznej części o dowody wskazane przez Wnioskodawców we wnioskach dowodowych z dnia 15 grudnia 2010 r. oraz 30 grudnia 2010 roku.”
Patryk Wild uważa decyzję sądu za niesłuszną w świetle przedstawionych dowodów.
- Sąd nie dopuszczając (w mojej opinii bezpodstawnie) naszych dowodów popełnił po prostu błąd, który zaskutkował złamaniem "świętej" (przynajmniej w cywilizowanym ustawodawstwie) reguły równości stron sporu. Sąd powołał się przy tym na rozstrzygnięcie innego sądu, które nie dotyczyło analogicznej sprawy. Dlaczego tak postąpił ? To pytanie, na które nie potrafię odpowiedzieć – zakończył radny sejmiku dolnośląskiego.
Poniżej prezentujemy wyjątki z blisko dwudziestostronicowego dokumentu. Z bardzo obszernego uzasadnienia pozostawiliśmy jego podsumowanie, będące niejako streszczeniem całości.
Zażalenie
Jako Pełnomocnik Komitetu Wyborczego „Nowoczesny Wałbrzych” w Wyborach do Rady Gminy, pełnomocnik Komitetu Wyborczego w wyborach na Prezydenta Miasta Wałbrzycha kandydata Patryka Wilda oraz jako wyborca Jacek Grabowski, na podstawie art. 61 ust. 3 ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, w związku z art. 2 ust. 2 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta, zaskarżamy postanowienie Sądu Okręgowego w Świdnicy Wydział I Cywilny z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie z protestu wyborczego, w części objętej pkt. I postanowienia.
Wyżej wymienionemu postanowieniu zarzucamy:
- naruszenie przepisu art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do
rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, w związku z art. 13 § 2 KPC, w związku z art. 217 § 1 KPC, art. 227 KPC oraz art. 233 § 1 KPC poprzez jego błędną interpretację, polegającą na przyjęciu istnienia w postępowaniu z protestu wyborczego prekluzji dowodowej,
- naruszenie art. 61 ust. 1a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, w związku z art. 13 § 2 KPC, w związku z art. 217 § 1 KPC, art. 227 KPC oraz art. 233 § 1 KPC poprzez jego błędną interpretację, polegającą na przyjęciu konieczności wskazania w proteście wyborczym dowodów uzasadniających wpływ naruszeń na wynik wyborów, bez możliwości późniejszego ich uzupełnienia,
- naruszenie art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, w związku z art. 13 § 2 KPC, w związku z art. 217 § 1 KPC, art. 231 KPC oraz art. 227 KPC poprzez oddalenie wniosków dowodowych Wnioskodawcy, pomimo że dotyczyły one faktów mających dla sprawy istotne znaczenie oraz zostały przytoczone przez Wnioskodawcę przed zamknięciem rozprawy, a także dokonanie dowolnej oceny pozostałych dowodów i brak wyciągnięcia wniosków z przedstawionych dowodów.
W związku z powyższym wnosimy o:
uchylenie postanowienia Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 12 stycznia 2011 r.
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji celem uzupełnienia postępowania dowodowego w znacznej części o dowody wskazane przez Wnioskodawców we wnioskach dowodowych z dnia 15 grudnia 2010 r. oraz 30 grudnia 2010 r.
Podsumowanie
Czytając uzasadnienie Sądu Okręgowego nie można pozbyć się wrażenia, iż w trakcie postępowania bez najmniejszych wątpliwości udowodniono istnienie „zorganizowanych grupek”, które prawdopodobnie działały na szkodę wyborów poprzez „kupczenie” głosami. Co do tych faktów istnieje pełna zgodność nie tylko wśród zgromadzonych materiałów filmowych, zdjęć, przeprowadzonej prowokacji dziennikarskiej, ale także wypowiedzi samych kandydatów, którzy w udzielanych wywiadach jednoznacznie przyznają, iż do kupowania głosów dochodziło i „wszyscy to widzieli”. Sąd Okręgowy w żaden sposób nie mógł zignorować tak powszechnej wiedzy. Oczywistym wydaje się, że Sąd na zasadzie art. 231 KPC powinien wyprowadzić z przedstawionych faktów wnioski, uzasadniające kolejne twierdzenia, czego w żadnym razie w przedmiotowej sprawie nie dokonał. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 12 stycznia 2011 r. wskazuje się jednak na brak udowodnienia wpływu tych faktów na wyniki wyborów przez Wnioskodawców. W tym miejscu rodzi się obawa, co do możliwości dokonania przez Sąd dowolnej oceny dowodów. Skoro zorganizowane grupki istniały, skoro powszechnie wiadomo, jakie czyny zostały dokonane, nie można twierdzić, iż wpływ na wybory nie był wymierny i rzeczywisty. Dodatkowo, podkreślić należy, iż Sąd oddalił wszystkie środki dowodowe bezpośrednio zmierzające do wykazania poziomu tego wpływu, zasłaniając się zupełnie niezrozumiałą nadinterpretacją przepisów. W przedmiotowej sprawie, faktem powszechnie znanym jest gromadzenie lub przewidywanie możliwości zgromadzenia w postępowaniach karnych obszernego materiału dowodowego. W tym kontekście zupełnie niezrozumiałym staje się fakt, że Sąd dopuścił postępowania przygotowawcze o znaczeniu marginalnym, incydentalnym, nie dopuszczając jednocześnie postępowania zasadniczego w sprawie „handlowania głosami”, o którego dopuszczenie wnoszono we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r.
Powyżej wskazane argumenty jasno uzasadniają tezę, iż postępowanie dowodowe przez Sąd I Instancji w przeważającej mierze nie zostało przeprowadzone. Tak oczywiste zaniedbanie nie pozwala na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy przez Sąd II Instancji, który zmuszony byłby do opierania się jedynie na materiale dowodowym dopuszczonym przez Sąd Okręgowy w Świdnicy. Pozwala to formułować wniosek o uchylenie postanowienia z dnia 12 stycznia 2011 r. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania celem uzupełnienia postępowania dowodowego w znacznej części.
Biorąc powyższe pod uwagę niniejsze zażalenie należy uznać za w pełni uzasadnione, w związku z czym wnoszę jak na wstępie.
