Przygoda z odkrywania nowych krajobrazów i punktów widokowych na nasze miasto będzie tym bardziej ekscytująca. Zaczynamy odkrywczą przygodę w okolicy budynku mieszkalnego przy ulicy Świdnickiej 56. Niebieski szlak jest początkiem wyprawy. Pierwsze 100 metrów okazuje się nie lada wyzwaniem dla zastygłych po zimie mięśni. Jest dość stromo, ale wkrótce szlak łączy się ze ścieżką rowerową oznaczoną czerwonym znakiem i dalej bardzo łagodnym podejściem dochodzimy na Przełęcz Szybka na wysokość 626m npm. Tu mamy do wyboru dalej szlak niebieski i możliwość przejścia przez górę Wołowiec i jest też szlak czerwony wiodący przez platformę widokową nad starym kamieniołomem. Wybraliśmy czerwony i po 15 minutach jesteśmy przy niedawno powstałej platformie widokowej. Pogoda wspaniała, a widoki jeszcze lepsze. Wałbrzych widać od Podgórza po Podzamcze, a centralny widok na górę Chełmiec. Napojeni wspaniałymi widokami ruszamy dalej. Łagodną, niemal równą i szeroką górską drogą po około pół godzinie dochodzimy do Przełęczy Koziej na wysokości 653 m npm. Tu łączymy się ponownie z niebieskim szlakiem i po paru minutach dochodzimy do Przełęczy pod Borową 660 m npm. Tu już jest możliwość podejścia na górę Borową, ale trasa bardzo stroma. Wybraliśmy łagodniejszą trasę czerwono-niebieskim szlakiem. Po około 20 minutach marszu lekko wznoszącą drogą dochodzimy do rozdzielenia się szlaków. Szlak czerwony odbija w prawo i dla chcących wejść jest również strome podejście. Wybraliśmy kontynuację szlakiem niebieskim i po 10 minutach docieramy do Rozdroża pod Borową i dalej czarnym szlakiem. Po około 20 minutach dość stromego, ale prowadzącego drogą podejścia, docieramy do celu naszej odkrywczej wyprawy na górę Borową na wysokość 853,3 m npm. Zmęczenie podejściem szybko ustępuje na widok przepięknej nowej wieży widokowej wysokiej na 16,5 m. Pod wieżą nie kilka, a kilkadziesiąt osób biwakujących i jak my rozkoszujących się tą chwilą i tym miejscem. Po pokonaniu 90 metalowych schodków docieramy na okrągłą platformę widokową. Widok naprawdę dech zapiera. Niebo nie było aż tak klarowne, ale można było spokojnie zobaczyć Chełmiec, Śnieżkę, Dzikowiec, Wielką Sowę, Ślężę i wiele innych szczytów. Oczywiście widok znakomity na niemal cały Wałbrzych i Jedlinę-Zdrój, która z Wałbrzychem współfinansowała budowę tej wieży. Z żalem, ale trzeba było zejść i po małej przekąsce ruszyć w drogę powrotną. Była ona taka sama jak wejściowa z tym, że pierwsze zejście było szlakiem czerwonym do Przełęczy pod Borową. Całość tej odkrywczej eskapady zajęła nam 4 godziny niespiesznym krokiem i wybierając łagodne wejście.
Wacław Kwieciński
