Tekst Majewskiego przenosi nas w rok 1793 – niespokojny czas drugiego rozbioru Polski. Teatrzyk Wiktora Ryksa przemierza upadający kraj, odgrywając swoje przedstawienie. Członkowie trupy teatralnej stają przed wyzwaniem walki o własne dobro w dobie ogólnego odczłowieczenia. Przed nimi odpowiedź na trudne pytanie: kto z nas, tak naprawdę, jest RZECZPOSPOLITĄ?
Reżyseria: Sebastian Majewski
Obsada: Karolina Krawiec, Piotr Mokrzycki, Ryszard Węgrzyn
Inspicjent: Anna Solarek
Czytaniu towarzyszyć będzie WYKŁAD otwarty historyka kultury - dr. hab. Piotra Morawskiego pt. „Początek końca Rzeczypospolitej” (w ramach zajęć OBSERWATORIUM), który opowie o 1793 roku i o tym, czy II rozbiór Polski był końcem państwowości.
„Choć to dopiero 1795 rok przyniósł koniec polskiej państwowości, choć jeszcze w 1794 roku wybuchła insurekcja kościuszkowska, to rok 1793 był dla I Rzeczypospolitej kluczowy; to był prawdziwy początek końca. Rok traumy po drugim rozbiorze. Prusacy bez walki zajmują Poznań. W Grodnie odbywa się ostatni sejm Rzeczypospolitej Obojga Narodów. To rok traumy nie tylko dla Polski: w styczniu Francuzi dokonują królobójstwa – pod gilotyną ginie Ludwik XVI, w Wandei wybucha powstanie, terror rewolucyjny się nasila. We wrześniu ma miejsce zaćmienie słońca. 1793 to rok dziwny i wyjątkowy. Rok trwogi.”
10 kwietnia 2019 / środa / godz. 19:00, miejsce: Sala Wspólnoty Samorządowej Śródmieście, ul. Chrobrego 1, I piętro
*dr hab. Piotr Morawski
Kulturoznawca, zajmuje się kulturową historią teatru, teatrem współczesnym i jego rozmaitymi kontekstami. Pracuje w „Dialogu” i w Instytucie Kultury Polskiej UW. Wydał m.in. „Ustanawianie świętości. Kulturowa historia angielskich widowisk religijnych w XVI wieku” (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2015) oraz „Oświecenie. Przedstawienia” (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Wydział Polonistyki UW, 2017).
