Podczas warsztatów zorganizowanych i prowadzonych przez Jarosława Michalaka w szczególnej atmosferze zamku powstawały nietypowe prace łączące archiwalną technikę cyjanotypii z fotografią cyfrową.
Cyjanotypia jest monochromatyczną techniką fotograficzną odkrytą w 1842 roku przez sir Johna Herschela. Słowo cyjan pochodzi od greckiego "kyanos" i oznacza stalowoniebieski. Takie też zabarwienie mają obrazy cyjanotypowe.
Technika ta polega na wykonywaniu odbitek przez stykowe naświetlenie na papierze nasączonym światłoczułym roztworem żelazicyjanku potasu i cytrynianów amonu i żelaza. Naświetlanie następuje za pomocą światła słonecznego lub innego źródła promieni UV. Wywoływanie odbywa się pod wpływem strumienia wody.
Jednym z najwcześniejszych zastosowań cyjanotypii były zapiski fotograficzne Anny Atkins - botanika, która wykorzystała je do swojej pracy dokumentującej algi i paprocie. Swoje prace wykonywała układając rośliny bezpośrednio na papierze.
Na warsztatach uczestnicy wykorzystali wcześniej zrobione fotografie, które po przeróbce komputerowej i wydrukowaniu na specjalnej folii, posłużyły jako negatywy. Przeniesione zostały na papier nasączony substancją światłoczułą i poddane naświetlaniu. Po upływie odpowiedniego czasu wystarczy wypłukać tak przygotowaną fotografię w wodzie, aby na jej powierzchni utrwalić obraz odwzorowujący prawidłowo rzeczywistość (pozytyw).
Powstały obrazy o odcieniach granatu i błękitu.
Cyjanotypia pozwala fotografii uzyskiwać efekty malarskie przez co jest lubianą techniką wśród artystów.
Prace, które powstały podczas pleneru, będzie można już wkrótce oglądać na wystawie w Zamku Grodno.
