Polska - za sprawą rozbiorów dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję - została wymazana z mapy Europy na 123 lata. Państwo odzyskało niepodległość w 1918 roku. 11 listopada celebrowany był jako święto upamiętniające odzyskanie niepodległości od roku 1920. Lecz rangę święta państwowego nadano mu dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937 roku, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości. Po 1945 roku święto zostało wykreślone z kalendarzy. Powróciło w roku 1989.
Dzień ten od samego początku był szczególny dla całego narodu. Odbywały się defilady wojskowe, msze święte oraz różne uroczystości. Wręczano również ordery Virtuti Militari. Po przewrocie majowym obchody kolejnych rocznic były uroczystościami ściśle wojskowymi – marszałek Piłsudski na placu Saskim w Warszawie dokonywał przeglądu pododdziałów, a następnie odbierał defiladę (po raz ostatni w 1934).
W 1945 zniesiono Święto Niepodległości, ustanowiono natomiast Narodowe Święto Odrodzenia Polski, które obchodzone było 22 lipca, w rocznicę ogłoszenia Manifestu PKWN. Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone dopiero przez Sejm PRL-u, lecz z nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.
Obecnie dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Główne obchody odbywają się w Warszawie (m.in. na placu marsz. Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza). Nie brakuje także uroczystości wojewódzkich czy lokalnych. W tym dniu społeczeństwu polskiemu towarzyszą nie tylko flagi, ale także pieśni patriotyczne.
